Vechten op de Vecht staat jaarlijks als eerste wedstrijd op de roeikalender van de Azorean High dames. Dat die eerste race dit jaar pas in september zou starten, had niemand begin van het jaar voorzien. Met gezonde spanning ging het damesteam al vroeg op pad. In Weesp aangekomen parkeerde Saskia de Azorean High perfect op de helling en binnen een paar minuten lag de sloep in de Vecht. Om contact tussen teams te vermijden was het zaak zo snel mogelijk weg te roeien. Ook dat was geen probleem, daar laat een fanatiekeling zelfs haar spullen voor aan de kant staan.
Vlakbij een restaurantje werd de Azorean High aangemeerd, waarna we ons op 1,5 meter afstand van elkaar installeerden op een drijvend terras. Al snel arriveerden ook stuurman Kees met Netty en invalster Rieneke (Tiog). Met koffie en taart was het goed vertoeven in het zonnetje op het terras. Of die uitgebreide koffiestop nu zo slim was. . . in ieder geval leverde het een pitstop op tijdens het inroeien, want met extra gewicht een wedstrijd roeien is natuurlijk niet de bedoeling 😉
Gelukkig werd er in recordtijd afgewaterd, zodat we op tijd klaar waren voor de start. Onder strak regime van Kees werden al snel de eerste sloepen ingehaald en duurde het niet lang voordat de Azorean High op kop lag. Nu waren we op onszelf aangewezen. Opgezweept door de gedachten dat wij hier konden laten zien wat we waard zijn in de hoofdklasse, werd er flink gesleurd aan de riemen. Zo hard dat er zelfs een riem uit de dol schoot. Met een mooi gemiddelde van 10,5 km per uur werd de finish bereikt. Dit leverde een heerlijke Chocoladepaashaas-Speedcup op.
Bij de helling stonden de heren al klaar om de sloep en riemen over te nemen en mocht Kees voor de 2e keer die dag zijn team over de Vecht jagen. Ondanks de laatste start, waardoor er een heel veld ingehaald moest worden, zetten ook de heren een prachtige tijd neer en ging Chocoladepaashaas nummer 2 mee naar huis. Later bleek dat de dames de 1e plaats en de heren de 2e plaats in de Hoofdklasse hadden bemachtigd.
Met een tevreden gevoel en genoeg chocolade voor de hele vereniging vertrok de hele Azorean clan weer naar Katwijk.